bienfaisant
(bjɛ̃fəzɑ̃)
bienfaisante
heilzaam, weldadig, gezegend, mals, verkwikkendωφέλιμος (bjɛ̃fəzɑ̃t)
adjectif qui a une bonne action, de bons effets
فاعل خير ('faːʔʼil 'xajr) masculin 有好处的; 有用的 ; 乐善好施的; 行善的weldadig wohltuend ευεργετικός/-ή/-ό (everʝeti'kos/-'c-i/-'k-o) benefico (be'nɛfiko) 有益(ゆうえき)な、効用(こうよう)のある velgjørende dobroczynny (dɔbrɔʧɨnnɨ) benéfico/-ca (bə'nɛfiku/-kɐ) благотво́рный (bləga'tvornɨj) благоприя́тный (bləgəprʲi'jatnɨj) benéfico (be'nefiko) iyi gelen מיטיב masculin מיטיבה féminin climat bienfaisant بيئة فاعلة للخير/خيرية 有益的气候 weldadig klimaat wohltuendes Klima ευεργετικό κλίμα clima benefico 健康(けんこう)によい気候(きこう) velgjørende klima dobroczynny klimat clima benéfico благоприя́тный кли́мат clima benéfico sağlığa iyi gelen iklim אקלים טוב Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
bienfaisant
[bjɛ̃fəzɑ̃, ɑ̃t] adj [
chose] →
beneficialCollins English/French Electronic Resource. © HarperCollins Publishers 2005