affranchi
affranchi, e
adj. et n.affranchi
affranchie
(afʀɑ̃ʃi)adjectif
affranchi
AFFRANCHI, IE. participe Il est aussi substantif, et signifie, Un esclave à qui on a donné la liberté. La condition d'affranchi. Les affranchis d'Auguste. Acté, affranchie de Néron.
affranchi
AFFRANCHI, IE, s. m. et f. [Afranchi, chî-e , 2e lon. 3e lon. au 2d.] Chez les Romains, esclave à qui l'on avait doné la liberté. Narcisse l'afranchi; Acté afranchie de Néron. * Dans un Journal Politique, on le dit des prisoniers réchapés des prisons. "Cela done lieu de suposer que ce Soldat se proposoit de voyager avec ses afranchis. Cela ne se dit point.
AFRANCHI est aussi participe, souvent employé adjectivement. Il régit la prép. de.
Vous, par qui le Danube afranchi de sa chaîne,
Peut désormais sans peine,
Du Tage débordé réprimer les efforts. Rouss.
affranchi
affranchi
affranchi
post‐paid, stampedaffranchi
gefrankeerd, portvrij, vrachtvrijaffranchi
גאול (ת), מבויל (ת), משוחרר (ת), פדוי (ת), מְבֻיָּל, מְשֻׁחְרָרaffranchi
[afʀɑ̃ʃi] adjesprit affranchi → free spirit