inhabité
(Mot repris de inhabitée)inhabité, e
adj.Maxipoche 2014 © Larousse 2013
inhabité
INHABITÉ, ÉE. adj. Qui n'est point habité. Lieu inhabité. Lieux inhabités. Ville inhabitée. Maison inhabitée.
Dictionnaire de L'Académie française 8th Edition © 1932-5
Synonymes et Contraires
Traductions
inhabité
inhabitée
uninhabited, unmannedשמם (ת)onbewoondακατοίκητοςdisabitatoغَيْرُ مَسْكُونneobydlenýubeboetunbewohntinhabitadoasumatonnenastanjen人の住んでいない사람이 살지 않는ubeboddniezamieszkałydesabitado, inabitadoнеобитаемыйobeboddไม่มีคนอาศัยอยู่meskun olmayankhông có người ở杳无人迹的 (inabite)adjectif
qui n'est pas habité, pas occupé une maison inhabitée
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.
Collins English/French Electronic Resource. © HarperCollins Publishers 2005