receler
receler
[ rəsəle] v.t. [ de celer, cacher ]receler
Participe passé: recelé
Gérondif: recelant
Indicatif présent |
---|
je recèle |
tu recèles |
il/elle recèle |
nous recelons |
vous recelez |
ils/elles recèlent |
receler
Il signifie encore Détourner, cacher les effets d'une succession, d'une société, etc. Il est accusé d'avoir recelé des effets considérables.
Il signifie aussi Cacher chez soi des personnes auxquelles les lois défendent de donner retraite. Receler un voleur, un meurtrier.
RECELER signifie aussi figurément Contenir, renfermer. La terre, la mer recèlent de grands trésors dans leur sein.
En termes de Chasse et absolument, Le cerf recèle, se dit quand le cerf reste deux ou trois jours dans son enceinte sans en sortir.
receler
Receler. Il vient de Celo celas. Re, interdum auget significatum simplicis, vt in Recuruus, et plerisque aliis, vt sit Receler, valde celare.
Receler et cacher, Supprimere.
Receler et recueillir le serviteur d'aucun, Seruum alienum recipere, Fugitiuum celare.
receler
receler
receive, conceal, harbourהחביא (הפעיל), החזיק ברכוש גנוב, טמן בחובו, מפן (פ'), נשא בחובו, טָמַן בְּחֻבּוֹbevatten, helen [juridisch], inhouden, verbergen, helen (ʀəsəle)verbe transitif