ventilation
1. ventilation
n.f.2. ventilation
n.f.VENTILATION1
(van-ti-la-sion) s. f.HISTORIQUE
- XVIe s. Refrigeration, ventilation et nutrition [PARÉ, XVIII, 54]
ÉTYMOLOGIE
- Lat. ventilationem, de ventilare, ventiler 1.
VENTILATION2
(van-ti-la-sion) s. f.ÉTYMOLOGIE
- Lat. ventilationem, de ventilare, ventiler 2.
ventilation
En termes de Finance et de Jurisprudence, il se dit de l'Action de ventiler. On n'a pas fait la ventilation de cette somme. Ventilation de biens. On a fait la ventilation du domaine.
ventilation
VENTILATION, s. f. VENTILER, v. act. [Vantila-cion, lé: 1re lon. 3e é fer. au 2d.] Ventiler, c'est, en termes de Pratique, évaluer une ou plusieurs portions de, etc. "On ventile des héritages, relevans de diférens Seigneurs, pour fixer les droits dûs à chacun d'eux. = Ventilation, action de ventiler. "Ventilation de biens. = Suivant l'Académie, dans son Dictionaire, on dit ventiler une afaire, une question; la discuter, la débatre, avant que d'en délibérer en forme. Elle ne dit pas à quel style apartient cette locution. "Elle n'est guère d'usage, dit Richelet; cependant l' Acad. la raporte.
ventilation
ventilation, airingהתאווררות (נ), הִתְאַוְרְרוּתventilatie, luchtverversing, ventilatiepijp, verdeling, verluchtingαερισμός, εξαερισμόςventilaciónventilazioneتَهْوِيَةvětráníventilationBelüftungtuuletusventilacija風通し환기ventilasjonwentylacjaventilaçãoвентиляцияventilationการระบายอากาศhavalandırmasự thông gió通风вентилация通風 (vɑ̃tilasjɔ̃)nom féminin